زین‌الدین زیدان را خیلی دوست دارم. زیدان در طول دوران بازیگری‌اش یک بازیکن تمام عیار بود. تکنیک فوق‌العاده و تاکتیک‌پذیری بالا چیزی است که خیلی کم در یک بازیکن جمع می‌شود. زیدان هم هافبک خوبی بود و هم مهاجم سطح اولی محسوب می‌شد. هم بازی با پا را به خوبی می‌دانست و هم به خوبی سر می‌زد. یعنی می‌خواهم بگویم از سال ۱۹۹۰ تا به حال که فوتبال را جدی دنبال می‌کنم، بازیکنی را مثل زیدان به یاد نمی‌آورم که این همه توان‌مندی را یک‌جا داشته باشد. حتی مارادونای بزرگ هم به اندازه زیدان همه‌کاره نبود.
کاری که زیدان در بازی دیشب انجام داد، گرچه خشونت‌آمیز بود، گرچه قهرمانی را از تیم‌اش گرفت، گرچه به قول عادل فردوسی‌پور وحشیانه بود، اما شرمنده، به من مزه داد.
اگر بازی زیدان را از جام ملت‌های اروپای سال ۹۶ تا به حال، در رئال مادرید و یوونتوس و تیم ملی فرانسه پی گرفته باشید می‌دانید که زیدان هیچ‌گاه بازیکن خیلی خشنی نبوده است. کمتر به خاطر می‌آورم که زیدان حتی بر سر داور فریاد زده باشد. اما حکایت دیشب، حکایت دیگری بود. زیدان و ماتراتزی بعد از یک کنتاکت کوچک، چند کلمه‌ای حرف بین‌شان رد و بدل شد و زیدان از ماتراتزی فاصله گرفت. در همین لحظه بود که ماتراتزی چیزی خطاب به زیدان گفت که زیدان ایستاد، برگشت و با سر به سینه ماتراتزی کوبید و او را نقش زمین کرد.
هیچ‌کس البته نمی‌تواند زیدان را به غیرحرفه‌ای بودن متهم کند. او سال‌هاست که در سطح اول فوتبال دنیا، یا عالی بوده یا خوب. و من فکر می‌کنم که دیشب زیدان، در همان یک ثانیه قبل از آن حرکت، می‌دانست که این آخرین بازی اوست، می‌دانست که این کارش قهرمانی را از فرانسه می‌گیرد و می‌دانست که ممکن است به همه چیز متهم شود اما باید ماترتزی چیزی به او گفته باشد که اسطوره‌‌ای در قواره زیدان، آن‌طور واکنش نشان بدهد و بعد بی‌آنکه نیم‌نگاهی هم به جام قهرمانی بیندازد، با غرور از زمین خارج شود.
و شاید برای همین هم بود که بر خلاف جمله گزارش‌گر بازی که ؛ «شک نکنید با این حرکت زیدان بهترین بازیکن جام نخواهد شد.»، زیدان توپ طلایی جام‌جهانی را به دست آورد، از طرف فیفا در تیم منتخب جام‌جهانی قرار گرفت و از طرف بکن‌باوئر و تمام تیم ملی فرانسه مورد حمایت واقع شد.
و زیدان این شکلی فوتبالش را تمام کرد و برای من یکی که این پایان زشتی نبود و شاید حتی بهترین پایان برای کسی مثل او.
پیوندها:
(۵) خبر در رویترز
(۷) علی قدیمی حرف‌هایی که من یادم رفته بود بزنم را هم زده است ؛ «قد زیدان از قد جام جهانی و دنیای فوتبال و آن جام طلایی رنگ و آن مدال‌های زرد خیلی بلندتر بود، و این بهترین پایان بود برای یك آدم راست قامت.»