یه اسمایی واقعا قشنگن، ینی اینقد قشنگن و اینقد سبقه تاریخی و ادبی زیبایی دارن که آدم اگه فرزندی داشته باشه حال میکنه این اسمو روش بزاره. فقط تنها مشکلشون اینه که یه نفری رو میشناسی که اسمش همینه. بعد طرف اینقد احمق و نفهم و جوگیر و ایناس که هر وخ این اسمو میشنوی یاد اون یارو میافتی. بعد خودبهخود این اسم برات مترادف میشه با حماقت. مثلن آرش و فرهاد و اشکان و چندین اسم دیگه برا من مترادف شدن با سطحی از حماقت که حتی نمیتونم به این اسامی فکر کنم چه برسه بزارمشون رو پسرم. بعله خلاصه این مسئلهای بود که در این صبح اول هفته به ذهن بنده رسید.