تارهای مو

دنبال تکه‌های لباسم می‌گردم

تا مرا بپوشانند

در سکوت

اشک‌های لذتم را

جمع می‌کنم

هر آن‌چه را که

بر آمدنم شهادت می‌دهد

از بین می‌برم

دارم می‌روم

تو خوابیده‌ای

مانند جسدی شکننده

و رفتنم را
نخواهی فهمید

مرام المصری

چون گناهی آویخته در تو