یه عده عاشق می‌شن
یه عده براشون شعر می‌گن
شاعرا می‌نویسن که : "آدمی
برا اینکه بدونه عشق
بزرگ‌ترین موهبت این جهانه
باید دوبار زندگی کنه"
عاشقا اما
اینو نمی‌نویسن
اینو می‌دونن
شاعرا در آواری از
کلمه و آرزو مدفون می‌شن
عاشقا دوبار زندگی می‌کنن
وقتی که اونقدرا هم اوضاع بد نبود